Saeed Nabi

Divoonegi Mahz

دیوونگی محضه میدونم
دلتنگم اما سنگتر میشم
هستی تو رو نادیده میگیرم
نرو دلتنگتر میشم
میری ولی بی اینکه بفهمی
لبریزم از یه بغض تکراری
زیاد سخت میگیریم
تا باورم شه که دوستم داری
تو صبح بارون خورده شهری
لبریزی از احساس ولی سردی
باز این غرورم مانعم میشه
که بهت بگم میشه که برگردی
از خونه از این شهر دلگیرم
از آسمونی که مه آلوده
بغض نجیب شیشه ها هر شب
میگه که ماه هم عاشقت بوده
خونه جهنم ساعت ها خوابن
دارم فرو میریزم از هرسو
برگرد تا من توی آغوشت
خالی شم از این بغض تو در تو
تو صبح بارون خورده شهری
لبریزی از احساس ولی سردی
باز این غرورم مانعم میشه
که بهت بگم میشه که برگردی