Pouria Kazemi

Talaf

روزا که هر دو بیرونیم حال همو نمیدونیم
شبا میشه حرفی نداریمو تنها میمونیم
دیدم اینارو که میگم میدونی به چی میرسم
داریم عمرمونو تلف میکنیم ای عزیزم
با هم هستیم اما دلامون یکی نیست
تو جمع خوبیم با هم میدونی دلی نیست
آروم آروم کم شد حس زندگیمون
کم کم رد شد رفت اون یه ذره خوشیمون آخرش
تو جمع های خوشبت نمیریم
تو تنهایی هم اسیریم
میسازیم و هیچی نمیگیم
با این حال و اوضاع هنوز دور یه میز میشینیم
با هم هستیم اما دلامون یکی نیست
تو جمع خوبیم با هم میدونی دلی نیست
آروم آروم کم شد حس زندگیمون
کم کم رد شد رفت اون یه ذره خوشیمون آخرش