Milad Saedi

Hargez

هرگز نشد که از تو تو فکر و خاطراتم
شب با خیال چشمات چشمامو تر نبینم
نیستی نمونده طاقت انگار شده یه عادت
با هر نگاه به ساعت ساعت ها بمیرم
هر دفه گفتم از تو دورم راهم از تو دورتر شد
سوسوی امید رسیدن هربار کم سوتر شد
با این خیالی که هر شب تا سحر چشمام تر شد
حال من احساساتی هربار بد و بدتر شد..
نفرین به روزگارم دردای بی شمارم
احوال بی قرارم این قلب داغ دارم
نفرین به حال و روزی که بی تو غرق درده
کجای جاده موندی این خونه بی تو سرده
هر دفه گفتم از تو دورم راهم از تو دورتر شد
سوسوی امید رسیدن هربار کم سوتر شد
با این خیالی که هر شب تا سحر چشمام تر شد
حال من احساساتی هربار بد و بدتر شد..