Hootan Honarmand

Kafist

دو صندلی منو تو با دو استکان کافی ست
برای عشق همین گوشه از جهان کافی ست
بتاب و آبم کن مثل ظهر تابستان
عطش بده که مرا ظل سایبان کافی ست
دو روز عمر من و تو گر چه محدود است
برای مردن در تو همین زمان کافی ست
گمان ماندن تو شوق می دمد در من
که زنده ماندن من را همین گمان کافی ست
دو صندلی منو تو با دو استکان
بمان که سر بکنم با تو تا خود فردا
هر آنچه فاصله ای هست بینمان کافی ست
دو روز عمر من و تو گر چه محدود است
برای مردن در تو همین زمان کافی ست
گمان ماندن تو شوق می دمد در من
که زنده ماندن من را همین گمان کافی ست
دو روز عمر من و تو گر چه محدود است
برای مردن در تو همین زمان کافی ست
گمان ماندن تو شوق می دمد در من
که زنده ماندن من را همین گمان کافی ست
دو صندلی منو تو با دو استکان