Farham

In Eshghe

چه حاله خوبی دوتا صندلی چوبی
تو و منو چه غروبی مگه میشه بهتر از این
چه فوق العادست حرفایی که صاف و ساده ست
دلیِ و بی اراداه ست مگه میشه بهتر از این
این عشقه همین که بی اراده به من دستاتو داده
دیگه صدای پاتم مثه آهنگای شاده
این عشقه که از سرم زیاده که دو دستی گرفته دلمو دست تو داده
وای هوای تو نفس گیره عزیزم واسه برگشتن ازت دیره عزیزم
منو ببر یه جایی که مثه خوابه , زندگی
منو ببر یه گوشه که همه حرفاتو بگی منو ببر یه سفر تا اونور دیوونگی
این عشقه همین که بی اراده به من دستاتو داده
دیگه صدای پاتم مثه آهنگای شاده
این عشقه که از سرم زیاده که دو دستی گرفته دلمو دست تو داده
این عشقه همین که بی اراده به من دستاتو داده
دیگه صدای پاتم مثه آهنگای شاده
این عشقه که از سرم زیاده که دو دستی گرفته دلمو دست تو داده