Mehdi Ghaedi

Zemestoon

من سردیه دنیاتو میفهمم از چای سردی که مینوشی از شعر غمگینی که میخونی از رنگ اون شالی که میپوشی
من سردیه دنیاتو میفهمم از برفی که توو خونه میشینه
از حال چشمایی که معلومه چن سالیه رویا نمیبینه
دلواپس چشمای زیباتم دلواپس گرمای این خونه آغوشتو یخ بسته با تقویم لبریز از فصل زمستونه
من سردیه دنیاتو میفهمم از طرز لبخندی که غم داره
از دختری که واسه آرایش دیگه سه ساعت وقت نمیذاره
من سردیه دنیاتو میفهمم از طرز لبخندی که غم داره از دختری که واسه آرایش دیگه سه ساعت وقت نمیذاره
حس میکنم سردیه دنیاتو از طعم تلخ آخرین بوسه
از حالت چشما که این روزا خیلی شبیه اقیانوسه
دلواپس چشمای زیباتم دلواپس گرمای این خونه آغوشتو یخ بسته با تقویم لبریز از فصل زمستونه
من سردیه دنیاتو میفهمم از طرز لبخندی که غم داره
از دختری که واسه آرایش دیگه سه ساعت وقت نمیذاره