Reza Kharazmi

Anathema

در قلبم احساس سوز و عشق دارم
از درون انگار شکسته شدم
درونم دلتنگی و پرسش دارد
محو شدن من در افکارم
ترک همه چیز جز خاطرات
شماره پشت سر گاشتن در هن خود
سکوتی مطلق در شباهم
وقتی میبینم گریه میکنی نابود میشوم
ببین چشمانم راه به تنهایی من نگاه کن
وقته سپسده دم خواهم رفت
مدتها از چشم دل بسته ام
واقعیت تلخ است و هجین
خودت رو رها کن از بند اسارت
خودت رو رها کن از بند قصاوت
خودت رو رها کن از لبخند و نگاهش
خودت رو رها کن از بند ملامت
رها کن خودت رو از خاطرات تلخ
رها کن خودت رو از یه رابطه سرد
محبت رو به التماس زور از کسی نخواه
رها کن خودت رو ازاد شو پرواز کن
پشت نقاب ساختگی خودم
ازبین میروم
رویا تعجب نمیکنی که چرا شمارا تنها گذاشتم
قلب ها صد تراک به سنگ تبدیل شد
قلبم را شکستند و گریه کردم
چه رویاهایی در دل مانده است
با چشم و دل میبینم انها را
هیچکس درد درون من را احساس نمیکند
انقدر تنها ماندم که تنهایی را درک کرده ام
به کجا چنین شتابان میروی
عشق حقیقی را به هم هدیه کنید
تنها بری دنیا تنها از دنیا میروی
هیچکس کنارو پشتیبانم نیست
با من حرف بزن ایینه از خود خجالت میکشم
نگذار لحظه های ناسالم باز گردد
دقایق میگذرد فرصت ها نابود میشوند
توضیح نده بیهوده چیزی که بخواهند میشنوند