Danial Mahani

Fandak

با یه فنک روشنش کرد
حکم اول سینشو سوخت
با گلایه با خودش گفت
کی تورو تو دستم آورد
دود تو خاکستری نیست
مرگ تدریجیه یک عشق
اون طرف فراموشت کرد
از تو دل کند بی تو پشت کرد
فیلترت روی لبانش
بوسه از تو میگرفت
میداد به یارش
اما یار بی معرفت بود
اشک دید بروی خودش نیاورد
با یه فنک روشنش کرد
وسط دست های سردم
سرفه میزدم اگرچه
نمیفهمیدم چه کردم
طعم لی هایه تو رفته
حالا لب هام پر دوده
اگه دستامو بگیره
جای دست تو کبود
وسط رویای دودی
من نبودم تو نبودی
وسط رویای دودی
من نبودم تو نبودی