Iraj Mahdian

Tanha

دیگه حتی آسمونم با دلم راه نمیاد
دیگه بارونم واسه این دل تنها نمیاد
دل من شکسته مثل دل تشنه ی کویر
گرد و خاک روزگارو بیا از دلم بگیر
اون که از خیال من یه لحظه بیرون نمیره خود تویی
بغضی که با خاطره راه گلومو میگیره خود تویی
حالا که ندارمت واسه ی کی ببارم
وقتی نیستی سرمو رو دوش کی بذارم
حالا که ندارمت زندگیم رفته به باد
دیگه حتی سایه مم کنار من راه نمیاد
عکس یه جاده نشسته میون قاب چشمات
به کی میسپاری منو میون خستگیات
به کی میسپاری منو میون خستگیات
به کی میسپاری منو میون خستگیات
حالا که ندارمت واسه ی کی ببارم
وقتی نیستی سرمو رو دوش کی بذارم
حالا که ندارمت زندگیم رفته به باد
دیگه حتی سایه مم کنار من راه نمیاد
حالا که ندارمت واسه ی کی ببارم
وقتی نیستی سرمو رو دوش کی بذارم
حالا که ندارمت زندگیم رفته به باد
دیگه حتی سایه مم کنار من راه نمیاد