Hamid Rafiei

Khianat

من از اون روزی که دیدم تو رو با اون
فهمیدم بهار من مرد تو زمستون
میرم از شهری که تو هر گوشه ی اون
دوباره شاید ببینم تو رو با اون
دوراهی حتی یک نگاه سردم
واس رفتن میتونه بهونه باشه
حیف که قصمون تموم شد با خیانت
قصه ای که میشد عاشقونه باشه
نه ازت میشه گذشتو تو رو بخشید
نه تلافی میشه کرد و با تو بد شد
نمیشه عشق تو رو تو سینه نگه داشت
نه که فریاد زد و از عشق تو رد شد
چجوری دستاشو میگیری پیشم
تو که میدونی دلم خیلی حسوده
جای زخمت روی قلب من میمونه
قلبی که یه عمر ی عاشق تو بوده
من واسه همیشه میرم از کنارت
تو هنوزم عشقو یاد من میاری
نگران من نباش من دیگه مردم
میتونی سر روی شونه هاش بزاری
فقط این لحظه ی آخر مثل قبلا
بغم کن تا برای آخرین بار
لحظه ی مرگ من اینجاست زیر بارون
که باید بهت بگم خدا نگهدار