Parvaz Homay

Abe Talab Nakardeh

از باغ می برند چراغانیت کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند
از باغ می برند چراغانیت کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند
پوشانده اند صبح تو را ابر های تار
تنها به این بهانه که بارانی ات کنند
ای گل گمان مبر به شب جشن میروی
ای گل گمان مبر به شب جشن میروی
شاید بخواهند که مرده ارزانی ات کنند
یوسف یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند
این بار می برند که زندانیت کنند
یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ایست که قربانیت کنند