Hamid Pirooznia

In Rooza

این روزا مثل پرنده ها شدم
بیخیال حرفای اینو اون
غصه هامو رو زمین جا میزارم
پر میگیرم سوی حرف تا آسمون
آدما کوچیک میشن از اون بالا
وقتی دستم به ستاره میرسه
انقده اوج میگیرم تو آسمون
که صدای هیشکی بهم نمیرسه
کی میگه اگه یه وقت نبینمت میمیرم
میرمو حقمو از زمونه پس میگیرم
میرم بالا رو ابرا میشینم
تا تو رو خسته و تنها ببینم
اونقدر ساده ای که نمیتونی
که قفس مال منه پرنده نیست
هرکی تو اول بازی گول رو زد
مطمئنا آخرش برنده نیست
وقتی که پرنده باشی
بعضی وقتا از زمین دوربشی
تنهاییتو دنیا بهتره
که یه وقت وصله ناجور نشی
کی میگه اگه یه وقت نبینمت میمیرم
میرمو حقمو از زمونه پس میگیرم
میرم اون بالا رو ابرا میشینم
تا تو رو خسته و تنها ببینم