Yaser Binam

Mese Ghablana

همه چی مثه قبلناس من همونم هنوز
ک هیشکی توی تنهایی نبوده پهلوم
همونم ک میگیرم انتقام اونی ک نشد
حتی اگه مونده باشه ب عمرم ی روز
چیزی عوض نشده
چی آدم اونی ک هوس کنه نی
آدم اونیه ک مجبور نمیشه
اونیه ک هر چی میشه مغرور نمیشه
ولی ما یاد نگرفتیم ک ادعا نداریم
ب شرف و اعتقاد هم احترام بذاریم
نمیدونیم چطور درس انتقاد کنیم
ما حتی نمیتونیم ب هم اعتماد کنیم
هنوزم مثه آب خوردن بهم دروغ میگیم
هنوزم بینمون هیشکی اهل کار گروهی نیس
هنوزم بینمون هیشکی اهل کار گروهی نیست
هنوزم همونیم یه دروغگوی کثیف
یه بی معرفت یه زورگوی ضعیف
کاش یکی یه کاری میکرد
خودم اینجا دلم یه جای دیگست
یه جای بهتر از اینجایی که هستیم
جایی که آدم هاش اینقدر پست نیست
جایی ک پول میدنو دل میخرن و
مردمش بلد نیستن ک دل بکنن
جایی ک واسه همه خداش یکیه و
زندگی تو انسانیت خلاصه میشه
اونجا کسی کیفتو ب زور نمیبره
اونجا کسی آرزوشو ب گور نمیبره
آره من اهل این سرزمینم
نه اون خط های کژی ک روی کاغذ کشیدم
من پای حرفم هستم حتی اگه بده
هر جایی ک اینجوریه سرزمین منه
به تن من لباس خفت نمیاد
من زندگیو با اه و حسرت نمیخوام
من میمیرم تو تلخیای دنیای خودم
ولی ی ذره از دنیای تو لذت نمیخوام
به تن من لباس خفت نمیاد
من زندگیو با اه و حسرت نمیخوام
من میمیرم تو تلخیای دنیای خودم
ولی ی ذره از دنیای تو لذت نمیخوام
اگه حقایقو اونطوری ک هست ببینی
میفهمی جز آشنا تو صف دشمن کسی نی
حتی الان ک همه دارن رو بازی میکنن
تو هنوزم منو جای دشمن میبینی
اه به این همه حماقت دائم
لعنت ب این مخای خشکیده ی جاهل
لعنت به من که میخوامو نمیشه بتونم
لعنت به تو که میبینی و نمیخوای بدونی
هنوزم تو بزم سگا قر میدی
هنوزم به دل کرکسا دل میدی
هنوزم واس یه 2هزار تومنی
پاش بی افته شلوار ما رو جر میدی
همه چی شبیه اون وقتاست که
جای سوختگی سیگار رو دست راسته
این جایی اونیه که همش میگفت درکت میکنم
حالا میگه بی مایه بمیری هم ترکت میکنم
باشه
همه لحظه های خوبت و خاطرات بدت
سهم تو کلی حاله خوبه و سهم منم درررد
دیگه با حرفات آرومم نکن
دیگه ولش کن نگاهاتو حرومم نکن
از شما مونده فقط یه کینه پیشم
از مردو زنتون تا وقتی پیر شم
اینم بمونه مث قبلنا
به تن من لباس خفت نمیاد
من زندگی رو با آه و حسرت نمی خوام
من میمیرم تو تلخی های دنیای خودم
ولی یه ذره از دنیای تو لذت نمی خوام
نه به تن من لباس خفت نمیاد
من زندگی رو با آه و حسرت نمی خوام
من میمیرم تو تلخی های دنیای خودم
ولی یه ذره از دنیای تو لذت نمی خوام