Ali Poursaeb

Deltang

دلتنگ ترین ثانیه ها ساعته صبحست وقتی سر شب یاد تو در خاطرم افتاد
آشفته ترین جای جهان سینه ی برگیست کز شاخه جدا مانده و در پیچو خم باد
این ثانیه ها دشنه به دستند نباشی شوریده به تاراج نشستند نباشی
تا ما باور قصه شنیدن همه شب در جان من انگار که مستند نباشی
برگرد مرو موسمه تنها شدنم نیست من گم شده ام بعد تو پیدا شدنم نیست
با شاخه زمین خوردم و از ریشه بریدم زین بیش مرا حالته رسوا شدنم نیست
زین بیش مرا حالته رسوا شدنم نیست
من واژه ی سرخوردگی ام بعد تو انگار جای تو بغل کرده مرا حسرته دیدار
من رج به رجم سوخت در این مسئله اما جز قالیه تو جای ندارم سر این دار
آن صاحب دلی که به تو دل بست خرابست هر نقشه کشیدن ته این قصه بر آبست
تو ماله منو حاله منو باقیه این بغض تا بعد از تو محالستو خرابستو عذابست
برگرد مرو موسمه تنها شدنم نیست من گم شده ام بعد تو پیدا شدنم نیست
با شاخه زمین خوردم و از ریشه بریدم زین بیش مرا حالته رسوا شدنم نیست
زین بیش مرا حالته رسوا شدنم نیست