Meysam Naderi

Ye Nameh

من از تصویر یه نامه که جا مونده
کنار بالشم رو تخت بیزارم
درست روزی که رفتی برف میبارید
من از فصله زمستون سخت بیزارم
تو هر چی داشتی رو با خودت بردی
میدونم که به برگشتت امیدی نیست
ولی حرفایی که تو نامه آوردی
دلیلی واسه اینکه دل بریدی نیست
نیستی و آینه با شمعدون قهره
خاکه باغچمون با بارون قهره
نیستی و این کوچه بن بست شده
حتی کوچه با خیابون قهره
به جز تو که ازت خیلی طلبکارم
حسابم با تمومه آدما صافه
با اینکه پاتوقم بویه تو رو میده
ولی عصرا هنوز میرم همون کافه
بدونه تو دیگه قهوه نمیگیرم
هم از عطر و هم از تلخیش بیزارم
زمستونم تو آغوشه تو گرما داشت
من از شومینه و آتیش بیزارم
نیستی و آینه با شمعدون قهره
خاکه باغچمون با بارون قهره
نیستی و این کوچه بن بست شده
حتی کوچه با خیابون قهره