Mohsen Afrasiabi

Khaterei Nadaram

تو زندگیم خاطره ی ندارم
که وقتی بش فکر میکنم بخندم
انقده پا روی دلم گذاشتم
که میترسم دوباره دل ببندم
از آرزوهایی که داشتم حتی
دیگه یه دونشم به یاد ندارم
از بس بهم قول دادن و شکستن
دیگه به هیچکی اعتماد ندارم
نمیدونم که من زیادی سادم
یا ادمای این زمونه گرگن
نمیدونم که قلب من کوچیکه
یا غصه های زندگی بزرگن
این همه سختی واسه ی یه ادم
به کی بگم حرفمو باورش شه
غربت من قد تموم دنیاست
کاش یه نفر حرف من و سرش شه
انقده تنهامو دلم گرفته
بغضم با هیچ گریه ی وا نمیشه
حتی واسه یه لحظه از دل من
این غم لعنتی جدا نمیشه
عذاب این خاطره های مرده
جونمو باز به لبم رسونده
از بس که دل بستم و دل بریدن
هیچ آرزوی تو دلم نمونده