Paykoob Band

Roohe Barahoot

سرگشته دلی دارم
در وادی حیرانی
آشفته سری دارم
زآشوب پریشانی
طبعی است مشوّش تر
از باد خزان در من
وز باد گرو برده
در بی سر و سامانی
از یاد زمان رفته
آن قلعه ی متروکم
تن داده به تنهایی
خو کرده به ویرانی
کورم من و سوتم من
پروده ی لوتم من
روح برهوتم من
عریان و بیابانی
تا خود نفسی دارم
با خود قفسی دارم
زندانی و زندانم
زندانم و زندانی
از وهم گران بارم
چندان که نمی یارم
تا تحته برون آرم
زین ورطه ی توفانی
فرق است میان من
وین زاهدک پر فن
پیشانی او بر سنگ
من سنگ به پیشانی
من باد بیابانم
خاشاک می افشانم
در دشت و نمی دانم
در باغ گل افشانی