Loghman Hosseinzadeh

Sangar

تو با پای خودت عازم شدی که نذاری خاک تو ناامن باشه
تا پای جونت حتی پیش رفتی برای کشورت تا امن باشه
چه روزای که تو خون غلت خوردی که از چشمای من اشکی نریزه
کجا جا مونده واسه من رد پاهاتم عزیزه
نفس هات بوی سرب و دود میده تو بی خوابی کشیدی تا بخوابم
تو میخواستی که خاکت امن باشه تو میخواستی نگیره اضطرابم
تو میخواستی کسی جاتو ندونه که تو قلب خدا سنگر بگیری
واسه این دست و پاهات روی مین رفت که بعدا جاش بال و پر بگیری
واسه روزای ارومی که دارم یه عمره که سراپا شرم میشم
از جنس کدوم خورشید بودی که حتی با نبودت گرم میشم
نفس هات بوی سرب و دود میده تو بی خوابی کشیدی تا بخوابم
تو میخواستی که خاکت امن باشه تو میخواستی نگیره اضطرابم