Hami

Ba Man Harf Bezan

همیشه بعد هر طوفان میشه آرامشو حس کرد
میشه به زندگی خندید تو اوج یک غروب سرد
باید پروازو باور کرد
قفس چیز عجیبی نیست
که تنها راه خوشبختی
رهایی از غریبی نیست
توی اوج حادثه تنها با من حرف بزن
وقتی شب بی نفسه تنها با من حرف بزن
هنوزم ته نگات طرح بغض و قفسه
تا سپیده برسه تنها با من حرف بزن
نمیشه از کویری خشک مسیر رویشو پرسید
باید از قطره ای بارون نگاه گندمو فهمید
غم امروزمون راهی به سوی شادیه فرداس
تحمل کردن سختی تو اوج خستگی زیباست
با پژمردنو حس کرد مثه یه شاخه تنها
خزون یه برزخه واسه بلوغ سبز جنگلها
توی اوج حادثه تنها با من حرف بزن
وقتی شب بی نفسه تنها با من حرف بزن
هنوزم ته نگات طرح بغض و قفسه
تا سپیده برسه تنها با من حرف بزن
همیشه زندگی بخشیش دچار جبر تقدیره
کنار آبی دریاس که ساحل معنی می گیره
همیشه فرصتی واسه نگاه کردن به دنیا هست
تو ظلمانی شب هم یه راهی رو به فردا هست
یه راهی رو به فردا هست
یه راهی رو به فردا هست
یه راهی رو به فردا هست