Navid Khoshhal

Fandak

بازم سکوت شب چشای غرق
خون باز پا به پای من میباره
اسمون زخم دلم یه عمره با
منه سیگار لازمم فریب فندک
نمیزنه روشن شو نعلتی
محتاجتم بفهم تو رحم کن اگه
دنیا نکرده رحم روشن شو خاک
سر کنم ترسای فردارو
این اه من قلبو میسوزونه
نه سیگار نگو تو هم شبیه ادمای
نامردی
اونکه منو گذاشتو رفت تو هم
باهام سردی نگو تو هم شبیه ادمای
نامردی اونکه منو گذاشتو رفت تو هم
باهام سردی من که از ادما رو دستی
میخورم انگار از تو هم شکست
میخورم از عمق قید تو مگر چی
موند برام