Arash Yousefi

Natars Az Sayehaye Shab

نپرس حال من و وقتی خودت دلتنگ و تبداری
منم مثل توئه حالم منم مجنونم انگاری
تو که غمگین ترین میشی دلم از غصه میمیره
بازم مهمون من میشه نفسهایی که میگیره
نترس از سایه های شب نگو از زندگی سیرم
خود م هرشب که تنهایی میام دستاتو میگیرم
شبایی که تو بیخوابی منم بیدار میمونم
شاید حسم کنی از دور ولی اصلا نمیدونم
بهت فکر میکنم شاید حواست پیش من باشه
شاید تاریکی ممتد شبیه صبح فردا شه
همیشه یادتم هرجا رو هر نیمکت که میشینم
تموم مردم شهر و فقز شکل تو میبینم
میخوام روشن شه راهت تا از تنهاییات رد شی
اگه بی من تو آرومی میتونی با منم بد شی
چی میشه مال تو باشه همه روزای خوب من
بخندی تو بدونم من تموم غصه ها خوابن
باید این فاصله کم شه ببین بازم پریشونی
باید پیش خودم باشی تو که بی من نمیتونی