Mohammadreza Shajarian

Didi Ey Mah

دیدی ای مه که ناگه رمیدی و رفتی
پیوند الفت بریدی و رفتی
هرچه خواری به یاری کشیدم و دیدم
دامن ز دستم کشیدی و رفتی
بس ناله‌ ها کردم به امیدی که رحم آری
به فریاد من ای گل
فریاد از دل تو کز جفا ، فریادمو نشنیدی و رفتی
جانا گرچه بردی از یادم
جان در کوی عاشقی دادم
ز پا فکندی ، به سر دویدم ، گوهر فشاندم
بر اشک من خندیدی و رفتی
ساقی بده آن می را
مطرب بزن آن نی را
که پای لاله ، پیاله خوش باشد
دل اسیران به ناله خوش باشد
علاج محنت به ‌جز می نیست
به‌ غیر نالیدن نی نیست