Behrouz Nejati

Atashe Namroud

من غرق زمینم آسمانم با تو ای وای که
بی تو قبله نابود شده آزاد به هر قبیله ای میگشتم
بعد از تو به عشق محدود شده
بعد از تو کسی نمانده در خاطر من تنگس دلم
نه آنکه میبود شده هر بار که بیدار شومو میمیرم
این من به خدا نبرده مردود شده
این من به خدا نبرده مردود شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده میسوزد و این واقعه بی دود شده
هرگز به گلستان نشود این دل من
بعد از تو تمام غنچه ها او شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده میسوزد و این واقعه بی دود شده
هرگز به گلستان نشود این دل من
بعد از تو تمام غنچه ها او شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده
این باده و می دگر ندارد سودی من مست توام شراب بی سود شده
بیمارم و جان نمانده در پیکر من
این جسم ضعیف من تب آلود شده
اشک است که خانه کرده در چشمانم بعد از تو مسیر گریه ام رود شده
تنها شدمو صبر ندارم بی تو
فکرم همه تو و این تو مقصود شده
فکرم همه تو و این تو مقصود شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده میسوزد و این واقعه بی دود شده
هرگز به گلستان نشود این دل من
بعد از تو تمام غنچه ها او شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده میسوزد و این واقعه بی دود شده
هرگز به گلستان نشود این دل من
بعد از تو تمام غنچه ها او شده
بعد ازتو دلم آتش نمرود شده میسوزد و این واقعه بی دود شده
هرگز به گلستان نشود این دل من
بعد از تو تمام غنچه ها او شده