Alireza Talischi & Hamidreza

Narafigh

خدا نصیب هیچکی نارفیق نکنه
زمین گرمم کمته
کمته آتیش خدا
بوسه ی مرگ و بچشی
بندش بشه جدا جدا
زمین گرمم کمته
تو که میگفتی من سرم
کی میشه اون گلوت و
با دشنه ی نامردی بدرم
تو که ندیدی خورشید و
پس چرا میخوای بتابی
مگه تو فردا نمی خوای
تو یک وجب جا بخوابی
آخه چی کار کرده با من
ریشه مو از جا میکنه
وقتی که نفرین میکنم
برگرده خودمو میزنه
هر کاری میخوای میکنی
زول میزنی میگی ما باز
زخم زبونم که زدی
حالا دیگه نمک نپاش
یک جوری حرفم میزنی
که من ازت بدم بیاد
آخه یک ذره فکر کنی
کی دیگه حالا جز من میاد
حالا هر جا که هستی
پای هر کی نشستی
بدون این رسم رفاقت
چندین و چند سالمون نبود آخه نبود
آخه این قلب خسته
پای یکی نشسته
اما بدون نمی دونست که میخواد
بشکنه خیلی زود خیلی زود
آخه این زخم کاری
چرا آروم نداری
چرا می سوزی و می سازی
میگی دردی نداری بگو آخه بگو
درد نفرین تو هست
درد این زخم کاری
حتی دردهایی که تو
تو زندگی خود داری
بدتره ، ای دو رو
گوشاتو باز کن می شنوی
صدای خرده های من
صدای پر رو که میگه
دلت میخواد بازم بزن
یادت بردی با خودت
این دلمو باز اسیری
خیالتو راحت کنم
نمیمیرم تا نمیری
تو که واسه مردم همش
آسمون بی دریغی
باید بگم خدمتتون
نارفیقی نارفیقی
یادم نمیره حرفاتو
یادم نرفته تا هنوز
یادم آتیشم زدی
رفتی عقب گفتی بسوز
هر کاری میخوای میکنی
زول میزنی میگی ما باز
زخم زبونم که زدی
حالا دیگه نمک نپاش
یک جوری حرفم میزنی
که من ازت بدم بیاد
آخه یک ذره فکر کنی
کی دیگه حالا جز من میاد
حالا هر جا که هستی
پای هر کی نشستی
بدون این رسم رفاقت
چندین و چند سالمون نبود آخه نبود
آخه این قلب خسته
پای یکی نشسته
اما بدون نمی دونست که میخواد
بشکنه خیلی زود خیلی زود
آخه این زخم کاری
چرا آروم نداری
چرا می سوزی و می سازی
میگی دردی نداری بگو آخه بگو
درد نفرین تو هست
درد این زخم کاری
حتی دردهایی که تو
تو زندگی خود داری
بدتره ، ای دو رو