Roozbeh Nematollahi

Royaye Barani

هنوز روزای بارونی
بیادت ابر می چینم
با رویای تو درگیرم
چشاتو خواب می بینم
هنوز این لحظه ی بی تو
به بدحالی گرفتارم
نمی بینی که از عکست
چشامو برنمیدارم
نمی فهمم چرا از من
داری رویاتو می دزدی
تو قاب عکستم حتی
ازم چشماتو می دزدی
تو از من دوری اما من
دچار عطر دستاتم
محاله خیس بارون شم
که زیر چتر دستاتم
یه چیزایی تو دنیا هست
که اسمش رسم تقدیره
کسی که دوستش داری
همیشه بی خبر می ره