Saeid Shahrouz

Golam

چقدر دستاتو کم دارم
چقدر دلتنگ چشماتم
تو رو میبینم از دور و
هنوز محو تماشاتم
چه بی حاصل به دور تو
مثل پروانه میگردم
گناهم شاید این بوده
که من عاشق ترین مردم
دلم خوش بود که تقدیرم
به دست تو گره خورده
کسی جز دست نااهلش
دل ما رو نیازرده
دلم خوش بود که با عشقت
همه دنیا حریفم نیست
شنیدم عاقبت گفتی
که عاشق مثل من کم نیست
گلم دلم ندارمت
به روم نیار که باختمت
به جون عاشقم قسم
دست خدا سپردمت