Naser Abdollahi

Tanha

نه صدای پا میاد نه زنگ در نه تلفن
صبر من تموم شده دیر نشده کاری بکن
دل این کُلونِ در می زنه اما بی صدا
دلهره یه عالمه نفس یه آه بی هوا
دم به دم یه حرفی باز میاد می شینه توُ گَلوم
همه جمع می شه واسه وقتی نشستی رو به روم
نمی شه رو تو حساب کرد مث آفتاب زمستون
میری بی خبر نگفته میشی باز دوباره مهمون
نمی شه حتی کـَمـِت کرد از تو جمع دلخوشی ها
تو نباشی دیگه از ما چی می مونه جز یه تنها

نه هوای جاده ها نه کوچه و خیابونا
نه غم پیاده رو نه گریه های ناودونا
نه سکوت سرد پارک نه سقف دلگیر خونه
تو که نیستی به دلم حتی غم هم نمی مونه
باشه هرچی تو میخوای هرجوری که تو راحتی
تو پری قصه ها نمی شی یار پاپتی
نمی شه رو تو حساب کرد مث آفتاب زمستون
میری بی خبر نگفته میشی باز دوباره مهمون
نمی شه حتی کـَمـِت کرداز تو جمع دلخوشی ها
تو نباشی دیگه از ما چی می مونه جز یه تنها
جز یه تنها جز یه تنها