Saeid Poursaeid

Kife Kohneh

یه روزی لابه لایه کیف ودفترهای کهنه
به دنبال زمان های قدیم و دور می گشتم
به دنیا یی که از مهر ومحبت عشق حرف می زد
به سوی کودکی راهی فرار از عشق می گشتم
گذشتی از کنارم بی تفاوت تا ببینی
که من در عشق و رسوایی
به دنبال چه می گردم
نگاه ساده ام تا بی نهایت رفت اما
میان قصه های کودکانه به دنبال تو می گشتم
زمان را یک لحظه من برداشتم تا دل
ببیند فاصله روی زمین تا آسمان ها
من از نا باوری خود را پشیمان دیده ام امروز
برایم چاره کن حرف دل از رخساره ام پیداست
گذشتی از کنارم بی تفاوت تا ببینی
که من در عشق و رسوایی
به دنبال چه می گردم
نگاه ساده ام تا بی نهایت رفت اما
میان قصه های کودکانه به دنبال تو می گشتم
زمان را یک لحظه من برداشتم تا دل ببیند
فاصله روی زمین تا آسمانها
من از نا باوری خود را پشیمان دیده ام امروز
برایم چاره کن حرف دل از رخساره ام پیداست
بیایاری بده دست های سردم را که بی تو
در این کاشانه گرمی نیست یک سر سرماست
بیا حرفی بزن شاید از این یک لحظه دیدار
نمانده فرصتی باقی امروز را بهتر زه فردا