Shahin Rashidi

Khame Gisoo

ترمه پوش نازک اندامی که هر شب مست بود
آبی چشمان او با آسمان همدست بود
میخرامید از میان کوچه ها بی واهمه
نسخه ویرانیم بر دامنش پیوست بود
او رها چون بادهای هرزه میرقصید و دل
در خم گیسوی نستعلیقی اش پابست بود
شور شیدایی تمام شهر را پر کرده بود
رهگذارش دیده تا میدید پا و دست بود
شور شیدایی تمام شهر را پر کرده بود
رهگذارش دیده تا میدید پا و دست بود
گر چه دل دادم ولی دیوانه تر میخواستم
او که تلفیقی ز هر چه خوب و زیبا هست بود
یک شبی رفتو مرا با خاطراتم جا گذاشت
لیک میدانم که عشقش ارتفاعی پست بود
شور شیدایی تمام شهر را پر کرده بود
رهگذارش دیده تا میدید پا و دست بود
شور شیدایی تمام شهر را پر کرده بود
رهگذارش دیده تا میدید پا و دست بود