Ramin Modanloo

Bot

گذاشتم من عکست رو باز پیشِ روم
که یادم نره ترک کردی منو
تا گفتم برو رفتی از پیش من
همین یک دفه درک کردی منو
مرور یه دنیا پر از خاطره
یه عکسی که چیزی نمیگه به من
یه شمع امشب و برده زیر سوال
میخواد کم نیاره تو این سوختن
میسوزم من از سردیِ این نگاه
که به اشکهام بیتفاوت شده
شکستی بتی که خودت ساختی
حالا کی برای دلت بت شده
یه دنیا که آبستن از غصهاست
چه بی وقفه داره صدام میزنه
غباری که رو عکسهایِ توئه
تلنگر به تنهاییام میزنه
چشام بی تو محکومه بیداریِ
جهان بی من امشب پر از خواب شد
تو فکرِ تو بودم رسیدم به صبح
کنار من این شمع عم آب شد
میسوزم من از سردیِ این نگاه
که به اشکهام بیتفاوت شده
شکستی بتی که خودت ساختی
حالا کی برای دلت بت شده
توهم حواسِ من و پرت کرد
یه لحظه تورو دیدمت توی خواب
مثل تشنه ای که نداره امید
ولی دلخوشه باز هم به سراب
به زانو در آورده فریادمو
سکوتی که دنیامو تسخیر کرد
من و بغض از خواب بیدار کرد
چشام خوابمو اشک تعبیر کرد
میسوزم من از سردیِ این نگاه
که به اشکهام بیتفاوت شده
شکستی بتی که خودت ساختی
حالا کی برای دلت بت شده