Soheil Karami

Zemestoon

دلم تنگه مث روزای ابری
مث پاییزی که ازخونه رفتی
زمستون بعد تو دنیامو پرکرد
چرا از پیش این دیوونه رفتی
شدم خسته ازاین تنها شدن ها
ازاین شبها که هر وقتش یه ساله
سرم گرمه بابغض واشک و بارون
دل سرده تو اما بی خیاله
من از دلشوره میرسم به گریه
شاید تقدیر من ویرون شدن بود
تو سهمت رو از این دنیا گرفتی
ولی سهم منم داغون شدن بود
من از تو چی رو جز تنهایی دارم
جز این دلتنگی و دردو جدایی
چرادستای سردم رونمیخوای
بگو امشب بدونه من کجایی
تو از وقتی که از این خونه رفتی
همیشه بغض تو توی گلومه
تونیستی عطر تو دوروبرم نیست
ولی دردت همیشه پیش رومه
تو انقدر دوری از دستای سردم
که این دل به جنون تورسیده
دلم تنهاو قلبم پاره پارست
ببین مرد تو این روزا بریده