Navid Sajadi

Deltang

یه شب دیگه گذشت، دل من تنگ شده
تو که رفتی روزگار، با چشام همرنگ شده
منو دل تنها نشستیم، تا تو از راه برسی
یا می‌مونی توی قلبم، یا به رویا می‌رسی
دوباره بیا تو خوابم، قصه‌ی عشقو بخون
دارم از نفس میوفتم، بیا کنار من بمون
باید این بی‌خبری، یه روز به آخر برسه
یا تو از راه برسی، یا مرگ من سر برسه
من که باور ندارم، خبر نداری از چشام
همه روزا پر اشک، شبا می‌لرزه صدام
کاشکی بودی و می‌ دیدی، بی‌تو تنها می‌شینم
تو خیالم عشقمونو، توی چشمات می‌بینم
حالا قلب ناامیدم، با خودش تنها نشست
بس که انتظار کشیدم، روزی صدفه شکست
من تو خواب قصه موندم، یا تو کابوس غمام
بس که دلتنگ تو بودم، همه روزا و شبام
میاره درد تو وجوم، توی لحظه‌لحظه‌هام
گلای تو خاک باغچه، با چشای تو شکفت
حالا که نگاتو بردی به تموم برگا گفت
همه ریشه‌ها که خشکید، رگای قلب منه
این دل دیوونه هر شب، تو رو فریاد می‌زنه
نمیشه زنده بمونه، تو رو از یاد ببره