Mamali Diako

Chera

دوباره منمو یه حال خراب
یه روز خوبی ک واسع ما دیگه شده سراب
هرروز ام از روز قبل بدترع.
یجوری ام ک دیگه امیدی نیست برام
دادا این خیابونا پره درده
یه حال تخمی ک مارو دوره کرده
از غریبه ها دیگه انتظاری نمیره
وقتی که آشنا میزنه ضربه
دستو پاش
داره می لرزه ولی
صدات می‌کنه
میشه یه لحظه نری
قلب این شهر پشت چراغ قرمزاس
بپا اشتباهی روی این
قلب ها راه نری
دوباره
گشنه تو خیابونا سرکاره
توانشو نداره ولی بازم سرپاعه
یه بعض بزرگی تو گلوشه همیشه
یجوری که انگار بد از اون بالاییه گله داره
آرزوهاشو میبینه تو دست بقیه
هیچوقت از داخل ماشین بیرونو ندیده
بعضی وقتا می‌ره تو فکر چی قرارع بشه
تا به خودش بیاد داشی مشتری پریده
چرا هیچوقت این دردری ک می‌کشه به چشم نمیاد
چرا هیچوقت یه مسعلوی ک به فکر باشه نمیاد
چرا انقدر کورید شما چرا نمی‌فهمم اینا
مگه ای بچه از این زندگی کیری چی میخاد
دیگه جونی نمونده و داره به باغمون سرما میزنه
یکی گشنس دنباله نونه یسره
یه بچه خودشو
از گرما میزنه
من اونم ک هنرش جرمه
میگن ک کل شعر هامم کفره
منکه هیچ کفری نمی‌بینم
کی گفته گفتن از دردم جرمه
تا وقتی که زندم درد داره شعرم
من با این دوزاری یا فرق داره فکرم
هرچی که میخونم و داشی دیدم
تعصیرشم معلومه روی فیسم
محتوا چرته و روختون فیکه
رپفارس تسخیر شعرای چرکه
هیچ کجا هیچوقت پشت این مردم نبودین و
مغزتون درگیر جنسه
محتوا جنسی ترویج دود
هرکاری می‌کنه ک بره بلا سود
حرف های مفتو چاپیدن ملت
چهار تا شعار میده در می‌ره زود
من شرفم تسلیم پول نمیشه
این زخما به این زودی خوب نمیشع
من نمیدونم چرا نمی‌بینید
این خشکی با دو قطره تر نمیشه
چرا هرچقدر میدویم ته نداره
باز منمو غممو قلمم دوباره
حتی کوهم جا ما باشه کم میاره
ببین آخه ما با کیا شدیم هم پیاله
اون ک هیچ خبری از خیابون نداره
آدم گشنه داشی هیچی براش فرق نداره
اصن با کلن دنیا تو جنگ بریم باز
اصن از آسمون شهرمون موشک بیاره
یبار بجا عکس گرفتن دست بگیرید
یبار ام شده از این خیابونا درس بگیرید
از کل متنم همین یدونه رو داشته باش
از جنگ‌ بترسی باس بمیری
دوباره
چی بگم حاجی وقته همه چی تمومه
وقتی این همه دویدیم بازم وضعمون همونه
دیگه نمی‌مونه فرصتی واسه زندگی کردن
داریم میریم به سمتی ک دیگه جونی نمونه