Mostafa Zare

Dobare Jamondam

یه ساله ذکر زیارت خوندم
اربعین شد دوباره جا موندم
منی که با دل و جونم هر بار
پای رُوضه های تو می موندم
هر کی داره کولشو می بنده
اشک من بدرقه ی راه اونه
چرا راهم ندادی تو راه عشق؟
مگه دوری از تو خیلی آسونه؟
دل من تنگه برا عَطر حرم
اگه کربلا نیام کجا برم
خودم ایران و دلم پیش توئه
هوای زیارتت توی سَرم
نشد همراه پیاده ها باشم
نشد که پام برسه به حرمت
دلم جامونده میون روضه هات
بطلب منو به جون مادرت
خودم ایران و دلم تو حرمه حرمه حرمه
عشق کربلات آقا تو سرمه سرمه سرمه
یا اباعبدالله یا حسین ثارالله
کاش صدام کنی تو بِین الحَرمین
کسی نیست مثل تو ای نور دو عِین
کاشکی قسمت بشه من بیام حَرم
بخونم از تَه دل حُسِین حُسِین
اسم تو باز تو دلم غوغا کرد
سُفره یِ دلم رو پیشت وا کرد
من شناختم تو رو اون وقتی که
مادرم رُوضتو بر پا می کرد