Farshid Farahbakhsh

Ye Roya

دلم میخواست به‌جای جنگ تو‌کل‌جهان جشن بود
تموم خونه‌ها‌چوبی تموم کوچه‌ها‌دشت بود
دلم میخواست جهانی که ببینم بچهاش شادن
همه‌برگای پاییزیش بهر که میشه‌افتادن
یه‌رویا‌تو دلم دارم
یه رویا قد آرامش
همه‌ چیزی که‌این روزا
تو هر ثانیه میخامش
یه‌رویا از جهانی که
خوشیاشو بغل کرده
یه جوری شه که انگاری ، دعاهامون اثر کرده
چرا‌وقتی میشه خندید ؛ چشامون ابریه بازم
شاید هیچ وقت‌نشه اما ، من این دنیارو‌میسازم
میدونم میاد اون روز که غمامون یادمون میره
تو دنیایی که‌جنگی نیست ، دل هیچ‌کس نمیگیره