Pooriya Ariyan

Ma Haminim

ما همیشه مردمانه ، صلح و مهربانی بودیم
در عبور از بغض تاریخ ، غرق جان فشانی بودیم
سیلی خورده از زمانه ، مردمان اشک دردیم
اما زانو نزدیم ما ، سر سپردگی نکردیم
شبیه کوه ، کنار هم ، در زمستان های تقویم
از چه طوفان ها گذشتیم
ما همینیم
بی قرارو عاشقانه، در هیاهوی زمانه
ما به دل کندن از این خاک ، تن ندادیم
هر کجای دنیا بودیم ، حتی وقتی تنها بودیم
ما به دل کندن از این خاک ، تن ندادیم