Aakas

Vatanam

دنيا به زودي ميشه زامبي خونه
يكيتون بگه راه دررو كدومه
نداره راهِ نجات ديگه فقد
مردن آروزعه حتي بي لحد
ميموني مات بگيري از كي مدد
غيره خودت پيدا نميشه نگرد
همه شدن آلوده
از پايتخت تا اون ده
جلو ديدنِ چِشُ خون گرفته
نشستن تو راه كه بگيرن خفتِتو
ببرن مفتتو
ببينن اُفتتو
غُر بزنن جفتتو
اَ دنيا تف به تو
تو چرا را ميدي به اين ويروسا
خودتو نسپري به بيناموسا
سفره پهنِ زميني پاك خاكي
بي منت ميده ولي تاكه شاكي
ميشه آخر همه رو ميگيره پَس
جوريكه انگار اصلا نخورده دس
اي زمين اي مادرِ همه ماها
زرتُشتي مسيحي مسلمون مايا
ابراهيمي ايراني هندي بودا
عصر جديد عرفاني باطن گرا
مذاهبِ اسياي شرقي تا به آفريقا
چي ميشه مث قصه ها
دوباره كني غوغا
را بندازي يه سيل يا
زمين لرزه يا طوفان
بشوري ببري كثافتارو
يهو ببلعي اين عمارتارو
دفن كني همه بي معرفتارو
بگيري دست خودت بازم كارو
نداريم واكنسي واسه اين ويروس
پليدي شده پيروز
گرفته جشن بيچارگي مارو
نداريم راهِ در رو
تقريبا همه شدن مبتلا به ادم خواري
خاكِ من ديده بودي خودتو به اين خاري
ورودِ بيگانه ها
شروعِ بيراهه ها
ياري از پيروِ ستايشِ ماه
به آسمون ميشه راه
باز پس ميگيره قدرتُ از ما
كوه ميشه حتي سبكتر از كاه
مطرح ميشه اين وسط كلي چرا
ميكشه كودك جنگ از ته دل آه
فرق نداره واسشون كودكُ پير
ميبندن همه رو به رگبارِ تير
مردا دلشكسته زناعم دلگير
فوران كن بريز بيرون نشه دير
با سيلي از مذابت همه بدارو بگير زير
خوبارو كن آزاد از اسارت بدارو اسير
اميد بستيم به خودت
ظهور كن كارِ توعه
پيمونه ظالم پره
بيا بگرديم دورت
وطنم از تو تنم
وطنت فدا وطنم
و تنم و تنت
همگي فدا وطنم