Mostafa Daei

Tehran Bi To

راه گلومو بغض میدزده
رو پله های شیب تجریشم
تو نیستی طهران غمنگیزه
چیزی نمونده دیگه ابری شم
من حالت چشماتو میفهمم
بغضِ شبِ تنهاتو میفهمم
اونقدر دورم از خودم بی تو
حتی منو من با تو میفهمم
هی باد و بارونه خیابوناش
زندونه هارونه خیابوناش
دوریو من من هر جا برم بی تو
طهرون یه زندونه خیابوناش
هی باد و بارونه خیابوناش
زندونه هارونه خیابوناش
دوریو من من هر جا برم بی تو
طهرون یه زندونه خیابوناش
فصلای بعد از عشقتو باید
توی زمستون حل کنم آره
حسی که تو دنیای تو باختم
پشتش یه تنها بودنم داره
راهِ گلومو بغض میدزده
رو پله های شیب تجریشم
تو نیستی طهران غمنگیزه
این حکمِ که من بی تو ابری شم
هی باد و بارونه خیابوناش
زندونه هارونه خیابوناش
دوریو من من هر جا برم بی تو
طهرون یه زندونه خیابوناش
هی باد و بارونه خیابوناش
زندونه هارونه خیابوناش
دوریو من من هر جا برم بی تو
طهرون یه زندونه خیابوناش