Mohammad Ali Mansoubi

Feraghe Yar

تا کی در فراق یارم هر دم لحظه رو شمارم
آخر تا کجا روم بی عشق
چشمام خیس انتظاره قلبم بی قرار یاره
پابند تو شد دلم ای عشق
هرجا خیره گشت نگاهم دیدم قرصی از تو ماهم
ای جان دیده شد پریشانت
عمری در پیت دوانم ای عشق با تو جاودانم
این حس کرده دل رو حیرانت
بی تو نتوانم جانم برهانم از غم که به جان دارم
اشکم شده باران چون ابر بهاران هر دم تورو کم دارم
هرشب تا سحر نشسته کنجی بی قرار و خسته
شاید رخ عیان کند یارم
آخر تا کجا نویسم هر شب با دوچشم خیسم
از دل این دل گرفتارم