Pouria Arianfar

Obour

به سکوت عمیق فاصله ها
به حقیقت مرگ خاطره ها
به تپش های قلب فشرده ات سلام کن
به تداوم تلخ پیااه ها
به قلمرو سیاه حوصله ها
به اصارت بغض نگفته ات سلام کن
به روزای تکرار دلتنگیت
به شب های سخت نفس تنگیت
به تصویر پیری در این آینه سلام کن
به تنهایی رقص مستانه ات
به جشن سکوت غریبانه ات
به خاموشی این هیاهو سلام کن
به باری که نشسته بر شانه ات
به دردی که پیوسته بر شبانه ات
به سنگینی خاطراتت سلام کن
بعد از این به ترس هر کوچه ای
به شک هر درسچه ای سلام کن،سلام من
به روزای تکرار دلتنگیت
به شب های سخت نفس تنگیت
به تصویر پیری در این آینه سلام کن
به تنهایی رقص مستانه ات
به جشن سکوت غریبانه ات
به خاموشی این هیاهو سلام کن