Hossein Alishapour

Ah Shiraz

با تو امشب غزلی می‌شکفد
حافظم با لب تو شعر شدم
باز در چشم تو‌ پیدا شدم و
می‌رسم واژه به واژه به خودم
از همین رفتن تو‌ می‌ترسم
سمت دروازه‌ی شیراز نرو
زندگی یعنی همین امروز و
پیِ فردا پی آغاز نرو
آه دور از غم و دور از ای کاش
باز تصویر غزل با من باش
آه دور از غم و دور از ای کاش
باز در فصل جنون همدم این ماندن باش
غیر تو غیر همین شعر هنوز
گریه‌ام را به کسی نسپردم
آه شیراز سفر یعنی مرگ
که ازین فکر به رفتن مردم
دوری از نام تو یعنی تبعید
هر غزل بی‌تو خودِ مردن شد
مصرعی بی‌سر و ته از یادت
ساکن دفتری از حسرت شد
آه دور از غم و دور از ای کاش
باز تصویر غزل با من باش
آه دور از غم و دور از ای کاش
باز در فصل جنون همدم این ماندن باش