Dian & Omid Karami

Aroosak Choobi

یه عروسک چوبی بودم میون دستات
ساده بودم باور میکردم من حرفات
من عاشق بودم گول چشاتو خوردم
گرچه دوسم نداشتی ولی برات میمیردم
قلب من قلب یه عاشق قلب تو یه تیکه سنگ بود
من دیوونه مث مجنون شده بودی برام یه معبود
عشق من مث فرهاد عشق تو دروغ محض بود
دروغای قشنگت جنگل عشقمو سوزوند
ترسم از این بود که بری تنهام بزاری
حق من نبود این همه بی وفایی
باور کرده بود تورو این دل سادم
من تاوان پاکی قلبمو دادم
قلب من قلب یه عاشق قلب تو یه تیکه سنگ بود
من دیوونه مث مجنون شده بودی برام یه معبود
عشق من مث فرهاد عشق تو دروغ محض بود
دروغای قشنگت جنگل عشقمو سوزوند
الا چند ساله نیست رفته
روحم با یه بغض از کی
داره میکنه دست پنجه نرم
دنبال ی نور از این پنجرم
انگار هیچی دست من نیست
ی مغز بسته دوتا دست زخمی
صد بار کردم دسته بندی
خودت خواستی از دسته بد شی
این خونه زندونه منه
این پسر همون حیونه بده
ببین حال من خوب میشه ی روز
ولی خندم نمیگیره بی اون ی ذره
دیگه از هیچ جا فرار نمیکنم
حال هیچکسو خراب نمیکنم
ن خدافظی ن سلام نمیکنم
دنبال ی مرگ و قراره بی توام
پشت این دیوارای بلند
ی قلب مثل سنگ داره میشه
ی پسر با افکار مریض
بد اماده جنگ داره میشه