Hesam Faryad

Beh Baavare Boodan Ressidam

دردونه دل
ای جفت صبورم
تو غیبت عشق تو
شکسته شد غرورم
به شوق دیدنت
هم آواز بهارم
بهار چشمای تو رو
چشم انتظارم
من از دیدارِ تو
به باورِ بودن رسیدم
گریزِ غصه هامو
تویِ چشمایِ تو دیدم
تو که نیستی منم
بی تابیِ امواجِ دریا
تو که نیستی منم
تنهاترین تنهایِ دنیا
ببار ای ابر که با
بارونِ چشمونت ببارم
میخوام عطرِ گلو
به باغِ بی گل بسپارم
می خوام سکوتِ کوچه ها
پر از شورِ صدا شه
نگاهِ آینه ها جنس
نگاهِ چشمه ها شه
من از دیدارِ تو
به باورِ بودن رسیدم
گریزِ غصّه هامو
تویِ چشمایِ تو دیدم
تو که نیستی منم
بی تابیِ امواجِ دریا
تو که نیستی منم
تنهاترین تنهایِ دنیا
تو و نازِ حریرِ دستِ تو
نبض سرودم
تو و گلواژه هایِ چشم تو
بود و نبودم
خوشا با تو سفر
تا آخِرِ دشتِ ترانه
خوشا پروازِ با تو
از کرانِ تا بیکرانه
من از دیدارِ تو
به باورِ بودن رسیدم
گریزِ غصّه هامو
تویِ چشمایِ تو دیدم
تو که نیستی منم
بی تابیِ امواجِ دریا
تو که نیستی منم
تنهاترین تنهایِ دنیا
بیا ای همسفر
یه کلبه چوبی بسازیم
به احساسِ لطیفی
که میون ماست بنازیم
بگیم از کوچه باغِ شبنم و
اطلس رویا
از آغوش همیشه بازِ
شهرِ آرزوها