Jalil Pirmomen

Pishkesh

بوى بهارمى دهدصبح من ازصفاى تو
گل به زیارت دلم آمده پابه پاى تو
کولى خوشخرام من آهوى تیزگام من
کى شده اى تورام من،اى من من فداى تو
تار به تار مو به مو زلف تو فاش میکند
اینکه،چه کرده بادلم دست گره گشاى تو
در همه عمر با خدا بى تو نشسته ام بیا
تاکه شبى سحر کنم بى
خبر از خداى تو
اى نفست روان من،عشق به دل نهان من
هستى جاودان من زنده منم براى تو
شصت تو دوبار مرده ام باز نفس شمرده ام
طفل صفت سپرده ام گوش به لاى لاى تو
باش که گوش کهکشان در خم چرخ پرکند
شور خمیده چنگ من زیرو بم صداى تو
تاکه به دل رسیده ام عشق نفس کشیده ام
قصه تمام این بود حال منو هواى تو
شعرو شراب و مستى ام،ذوق و کتاب و هستى ام
دین و خداپرستى ام پیشکش وفاى تو