Armic Ostad

Mast Shavi

گفتم غمت مرا کشت گفتا چه زهره دارد
غم اینقدر نداند کاخر تو یار مایی
گفتم زهر خیالی درد سر است مارا
گفتا ببر سرش را تو ذوالفقار مایی
گر نهی تو لب خود بر لب من مست شوی
آزمون کن که نه کمتر از می انگورم
ای قد و بالای تو حسرت سرو بلند
خنده نمیایدت بهر دل من بخند
هر حاصلی که دارم بی حاصل است جز تو
سیلاب عشق خود را برکار و حاصلم نه
کور و کران عالم گفت از مسیح مرهم
گفته مسیح مریم ای کور و کر برقص آ
عشق تو آورد قدح پر به هوای دل من
گفتم من می نخورم گفت برای دل من