Armin Firouzi

Jangale Soukhteh

یکی ارامش از خداش خواهش کرد خودش زخماشو بست خودش نوازش کرد
خودش رو به رویا تو دنیا سپرده
یکی داغون اون یکی نیمه جون مثل ی جنگلیم سوختش نسلمون
من هیچوقت نمیگم جوانی کجایی
تو اوجه جوانیم تو ایینه دیدم یهو چشمم افتاد به مویه سفیدم تو دنیا بجز غم دگر هیچ ندیدم من
یکی زندگیشو سپرد سرنوشت
یکی سرنوشتش رو از سر نوشت
ما اینجا به جرم کدامین گناهیم