Mastan

Miram

شب بود بارون بود
زندگیم آروم بود
یکی بود یکی نبود
من بودم اون هیچوقت نبود
اذیت میکرد منو همش رو مخ بود
دعوا میکرد باهام قهر میکرد زود به زود
حرف میزدم باهاش حواسش پرت بود
یه جورایی فکر میکرد از من سر بود
نمیخواهم زندگیمون ریسکی باشه بی رحم
همین امشب ساکمو میبندم میرم
میرم یه جای پرتی که هیچکی نشناسه منو
میرم که فراموش کنم این درد شکستنو
عادتت شده که هی منو خسته کنی
سر چیزای بی ربط باهام بحس میکنی
بعدشم میخوای باز منو وابسته کنی
خواهشم از آینه دیگه بس بکنی