Mohammad Mehr

In Niz

بلاخره میگذره این شبای تیره
روزای خوب ماهم میاد
ای کاش خوبیام یکم به چشمای نازت میومد
بعد تو این دیوونه رفت تو خودش دیگه در نیومد
مثل یه شبه تیرم تاریکمو تاریکم
دورم از تو ولی به رویاهات نزدیکم
من بی تو بیتابم و تو سر روی شونش میذاری
چیشد که تو رفتی یهو؟ گفتی که از من بیزاری
آرزوم شده فقط فراموشی بگیرم
آخه تا کی من باید تو خیالم دستاتو بگیرم
من موندمو خاطرات تو
همه میگن بشم بیخیالِ تو
نمیشه نه از فکر تو درام
میخوام دست بکشم رو موی تو
عطری پیدا نشد مثل بوی تو
هیچی جز خاطرات تو نموند برام
چه شباییه با یادت تو غربت این خونه
کاش آلزایمر بگیرم اسمتم یادم نمونه
شکر کنار اون همه چیت رواله
من همه چیمو باختم تو بازیه زمونه
من همونم که به چشم تو فقط چشم میدوخت
دلم خیلی روشن بود هه آخرشم سوخت
یه درصد فکرشو نمیکردم بخوای بری
حتی حال نمیده دیگه موزیک با هندزفری
آخر گذاشتی رو دلم داغ چشماتو
هنوز تو خیالم میکنم عشق با تو
بی تو انگار یه دیوونه‌ی تخسه مریضم
خاطرات واسه نوشتن منو میکنه حریصم
ولی خب یه روز این نیزه میگذره
یه روز میاد فکرت از سرم میپره
یه روز میاد که تو هی غصه میخوری
ولی من هه خوشحالم یه سره
دیگه کام نمیده زندگیم مثل سیگارم
به یاد قرارامون ببین هنوز بی قرارم
دلم دیگه از این شهرو آدماش سیره
خودم که هیچ کودک درونمم پیره
مثل باد با غصه دیگه داره میره عمرم
یه روز برمیگردی سمتم ولی نمیخوامت عمرا
باید میدونستم یه جای کارت میلنگه
هیچی نیستی فقط حرفات قشنگه
من موندمو خاطرات تو
همه میگن بشم بیخیالِ تو
نمیشه نه از فکر تو درام
میخوام دست بکشم رو موی تو
عطری پیدا نشد مثل بوی تو
هیچی جز خاطرات تو نموند برام