Javad Yasari

Cheshm Be Rah

اسمتو صدا زدم اما صدامو نشنیدی
گریه ها پیش تو کردم ولی اشکامو ندیدی
درد دل هرچی که داشتم پیش تو گفتمو گفتم
انگاری خواب بودی و به داد این دل نرسیدی
انگاری خواب بودی و به داد این دل نرسیدی
برای خاطر تو پیشت نشستم
ولی از بوم محبتم پریدی
دستمو به دست تو دادمو بستی
به امیدی که تو هستی چه امیدی
آسمون عشق ما ابری شده وانمیشه
شب تاریک دل من نمیره رو به سپیدی
دل بریدم واسه تو از همه ی عالمو آدم
ولی تو از دروغو رنگو ریا دل نبریدی
چشم به راه مونده دلم یه روز صدای تو بیاد
روزا شب میشن نه از تو یه پیامی نه نویدی
روزا شب میشن نه از تو یه پیامی نه نویدی
برای خاطر تو پیشت نشستم
ولی از بوم محبتم پریدی
دستمو به دست تو دادمو بستی
به امیدی که تو هستی چه امیدی
به راه کوی تو من هرچه انتظار کشیدم
به راه کوی تو من هرچه انتظار کشیدم
به وصل روی تو ای آرزوی جان نرسیدم
گهی به کوی تو همچون نسیم صبح گذشتم
گهی به بوی تو ماننند غنچه جامه دریدم
به انتظار تو هر جا چو خاک راه نشستم
به جستجوی تو هر سو چو برقو باد دویدم
هزار بار چو دیوانگان زدوریت امشب
به خواب رفتمو آسیمه سر زخواب پریدم
به یادگار تو خطی به موج دیده نوشتم
زخطو خال تو نقشی بر آب دیده کشیدم
ندانم این غم دل را کجا برم به که گویم
ندانم این غم دل را کجا برم به که گویم
که امشب از همه سو بسته است راه امیدم
آسمون عشق ما ابری شده وانمیشه
شب تاریک دل من نمیره رو به سپیدی
دل بریدم واسه تو از همه ی عالمو آدم
ولی تو از دروغو رنگ و ریا دل نبریدی
چشم به را مونده دلم یه روز صدای تو بیاد
روزا شب میشن نه از تو یه پیامی نه نویدی
روزا شب میشن نه از تو یه پیامی نه نویدی
برای خاطر تو پیشت نشستم
ولی از بوم محبتم پریدی
دستمو به دست تو دادمو بستی
به امیدی که تو هستی چه امیدی
برای خاطر تو پیشت نشستم
ولی از بوم محبتم پریدی
دستمو به دست تو دادمو بستی
به امیدی که تو هستی چه امیدی