Majid Asadi

Havaye To

دلی که در به دره فدای تو
نفسم میگیره بی هوای تو
هرجا باشم هرجا آروم بگیرم
توی قلبم کسی نیست بجای تو
من یه دیوونهء پاک عاشقم
نه یه عاقلِ نجیبِ سر به زیر
بی هوا عقلو یهو جا میذارم
خود تو یجوری دستمو بگیر
تب تند عاشقی توی سرم
نمیبینم دیگه دور و برمو
توی این شهر زیر گنبد کبود
همه دل میسپرن و من سرمو
پی تو دنبال تو برای تو
همهء وجود من وفای تو
کولی خونه به دوش و عاصی ام
پیش تو مرید تو گدای تو
اگه حالم خوشه با اینهمه زخم
حال خوب منِ مجنون خودتی
غیر تو چیزی نمیبینه چشام
وسط سختیا آسون خودتی